Anis-pudènt(-à -roubignòli)
Bifora testiculata
Apiaceae Umbelliferae
Nom en français : Bifora à testicules.
Descripcioun :L'anis-pudènt-à -roubignòli es uno planto devengudo raro que se pòu trouba encaro dins li champ de cerealo cultiva à l'anciano. Se recounèis à soun óudour forto que rapello lou couriandre fres, si fueio descoupado e subretout si fru que dounon d'èr à de roubignòli o s'amas mies d'alibòfi o ..., ço que se vèi deja souto li flour.
Usanço :Pèr d'ùni, pudis que noun sai, mai à nautre es uno óudour que nous agrado. Pamens sabèn pas s'èi poussible de se n'en servi coume lou couriandre. Escriéure au site s'avès d'entresigne.
Port : Erbo
Taio : 20 Ã 40(60) cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Bifora
Famiho : Apiaceae
Famiho classico : Umbelliferae
Ordre : Apiales
Coulour de la flour :
Blanco
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Printèms
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 Ã 600 m
Aparado : Noun
Remarco : Champ de cerealo
Liò : Champ
- Meissoun
Estànci : Mesoumediterran
Couroulougi :
Pancaro entresigna
Ref. sc. : Bifora testiculata (L.) Spreng., 1820
Argelas
Ulex parviflorus
Fabaceae Leguminosae
Àutri noum : Argieras, Argela, Argeiras, Argeirau.
Noms en français : Ajonc à petites fleurs, Ajonc de Provence.
Descripcioun :L'argelas trachis dins li colo secarouso de basso Prouvènço mounte ié flouris tre l'ivèr. Es uno planto proun pougnènto amé de pichòti flour jauno groupado pèr tres. Lou "calice" èi francamen di dos partido emé de sepalo peludo.
Usanço :Li flour soun manjadisso, adoubado en boutoun coume de tapeno. Au contro, la planto es empouisounanto que caup d'alcalouïde.
Port : Aubret
Taio : 0,3 Ã 1,5 m
Fueio : coumpausado
Tipe bioulougico : Faneroufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Ulex
Famiho : Fabaceae
Famiho classico : Leguminosae
Ordre : Fabales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 0,5 cm
Flourido : Printèms
Ivèr
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 Ã 600 m
Aparado : Noun
Febrié à abriéu
Liò : Garrigo
- Roucaio
- Tepiero seco
- Champino
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi : Estenoumediterrano-Nord-Ouèst
Ref. sc. : Ulex parviflorus Pourr., 1788